Filip Kamać

Modlitwa o sprawiedliwość ''Fiat iustitia, et pereat mundus'' (Sprawiedliwości musi stać się zadość, choćby świat miał zginąć). Święty Augustyn z Hippony Świata stwórco sprawiedliwy, Który żyjesz w krańcach dusz, Uczyń w sobie lud szczęśliwym – Wieczny blasku rajskich zórz. Daj, o Panie! swym wierzącym, Tym, co dni ich pełne ran, Z Twej miłości wód płynący Ukojenia, błogi stan. Daj swą miłość tym, co w świecie Nie doznali nic prócz łez. Niech się dusza z Tobą splecie, Tyś – początek jest i kres! Który jestem – mówisz – jestem, Zawsze byłem, we mnie – wy, Jestem wszystkim, co zawczesne, Świat i ludzie, ja – to my! Ty, o! który jest istnienie, Tym, co oprócz słowa: brak Nic nie mieli, o! zbawienie Daj - i prowadź w nieba szlak! Tym, co cierpień nieustannych, Nieszczęśliwy mieli los, Daj, o! lśnienie gwiazd zarannych I słodyczy nieba głos! Patrzę w górę, wołam: Panie! Ile bólu, ile zła, Ile cierpień, me wołanie Przyjm, niech dobro tylk

Poczet władców na Wawelu Poczet władców na Wawelu, W mieście Kraka dziś spoczywa. Bohaterów, królów wielu Krypta zamku dziś ukrywa. Tu Sobieski, tu Piłsudski, Tu Kazimierz Wielki leży. Tu swój żywot złożył ludzki Polskiej ziemi kwiat rycerzy. Tu Jagiełło, tu Słowacki, Tu Mickiewicz, tu Batory, Tutaj leży ród sarmacki. Cześć im, chwała, hołd, splendory. Tu Kościuszko o wolności Ciągle będzie nas nauczał, Że innego od miłości Do drzwi swobód nie ma klucza. Niechaj Wawel nam wspomina Wielkość dziejów, trwałość mowy. Niech wie o tym każda gmina, Żeśmy naród, szczep piastowy. Niech wie o tym i pamięta, Żeśmy wszyscy Jagiellony I że nasza wielkość święta Trwała, póki biły dzwony. Poczet wielkich cnót rycerzy Na Wawelu dziś spoczywa. A ten kraj, co w niego wierzył? Jak on – powiedz – się nazywa? To kraj dumny i zwycięski, Lśniący, w blasku świętej chwały. Polska! Polska! się nazywa Ten wspaniały kraj nasz cały!