Filip Kamać

Wszechmoc O! jak chciałbym być Wszechmocny, Dłonią objąć cały świat, Rozwiać światłem odcień mroczny I miliony rządzić lat! Nieszczęśliwym i cierpiącym: Szczęście, radość wieczną dać; Dłoń upadłym i tonącym. Na Równości straży stać! O! jak chciałbym Miłość rozlać Na miliony dusz i ciał, I na zawsze w nich pozostać, By Miłości stan wciąż trwał! O! jak chciałbym tych wywyższyć, Których nędza gnębi, głód I upodlić ludzi pysznych: Tych bogaczy, możnych ród! O! jak chciałbym Sprawiedliwość Na tę zgniłą ziemię wlać, Aby dobro w ludziach żyło. Myśmy: jedna ludzi brać! Niegodziwcom i ciemiężcom Nie żałować cięg i kar. W niebo unieść tłum, plebejstwo, Ich obsypać stertą chwał! Niewidomym wzrok przywrócić, Niesłyszącym oddać słuch, Radość temu, co się smuci, By żył w szczęściu jego duch! Tym obfitość dać, co braki W noc ich gnębią, dręczą w dzień. Zagubionym wskazać znaki. W rzeczywistość zmienić sen! Dać to ludziom, co im trzeba, By na ziemi powstał