Filip Kamać

"Pieśń na cześć Tadeusza Kościuszki" 1. W pokrytym strzechami dworku na Mereczowszczyźnie, Pośród hen! ciągnących się w dali lasów i borów, Przed laty się zrodził hardo służący ojczyźnie Zbawca Polaków w okrutnym okresie rozbiorów. 2. Jakże spowite to miejsce spokojem i ciszą! O jak tu Niemnem krainy splątane misternie! Ci, co w to miejsce przybyli, to nieraz usłyszą, Jak błogość się z wichrem z finezją splata bezmiernie. 3. O Białorusi! kraino nad Dnieprem, nad Bugiem, Złocisto lśniąca, błyszcząca łanami pszenicy, Ujrzysz daleko wśród pól chłopa z kosą i pługiem, Młodą dziewczynę przed chatą przy wiejskiej prząśnicy. 4. Gdy zegar dziejowy buntu godzinę wybije, Wdzieje czamarkę krakowską przystojny młodzieniec, Zawezwie gromkim okrzykiem: ach wolność! niech żyje! I ruszą z Kościuszką z lat dawnych duchy i cienie. 5. Nad Wisłą w Połańcu z chłopstwem ty zawrzesz przymierze, O twórco klasowej równości, piewco braterstwa! Pod twą e

"Pieśń na cześć marszałka Józefa Piłsudskiego" 1. Syn swej matki dumnej, srogiej, Litwin rodem, sercem – Polak, Z posiadłości – Zułów – błogiej, Kraj podniesie z grochu, z kolan! Ref. W szarym mundurze – Polski wskrzesiciel, Dzisiaj zamknięty na zawsze w trumnie, Niech ten największy nasz, Polski, czciciel Wciąż w naszych sercach miejsce ma dumne! 2. Mocą woli, siłą, trudem                                                                                                                  Gmach legendy swojej wzniesie,                                                                                                            Pakt wieczysty spisze z ludem,                                                                                                                Bat, podległość zburzy, zniesie. Ref. W szarym mundurze – Polski wskrzesiciel,                                                                                          Dzisiaj zamknięty na zawsze w trumnie,           

''Missa solemnis'' (msza uroczysta) to utwór o charakterze modlitwy, inspirowany dziełem muzycznym, o tym samym tytule, autorstwa Ludwiga van Beethovena. Streszczenie: KYRIE: błagalne modlitwy wiernych o ustrzeżenie ich dusz od wiecznego potępienia. GLORIA: pochwalne śpiewy ludzkiego chóru, którym przewodzi kapłan; śpiewy: kierowane do Chrystusa. CREDO: wyznanie wiary, przy jego końcu – otwarcie się niebios. SANCTUS: wspólny śpiew natchnionych dobrem i miłością chórów: ludzkiego i anielskiego. AGNUS DEI: zstąpienie Chrystusa z nieba, rozlanie się Jego Miłości na Ziemię. Zachęcam do lektury utworu ''Missa solemnis'' (w wersji elektronicznej)!

Dziś potrzeba rewolucji ogólnoświatowej. Rewolucji, która zmiecie z powierzchni ziemi nierówności społeczne oraz wszelką niesprawiedliwość. Rewolucji, która pogrzebie kapitalizm, pozbawi pierwszego miejsca na podium współczesnych wartości – pieniądz, zaś na wyżyny szacunku ludzkiego wyniesie wartość człowieka. Rewolucji, która skończy z kumulowaniem kapitału w rękach nielicznych: multimilionerów, wyzyskiwaczy, ludzi światowej finansjery. Ta rewolucja jednak nie powinna pochłonąć ani jednej ludzkiej ofiary. Jej ofiarami powinny być: pycha, egoizm, zachłanność i brak empatii. Ta rewolucja to rewolucja mentalna, rewolucja serc, miłości i wspólnoty. W jej wyniku już nigdy żadnemu z ludzi niczego nie zabraknie, na świecie zapanuje dobrobyt, pokój i wolność. Rewolucja serc, miłości i wspólnoty oprócz wymiaru społecznego posiada jeszcze jeden wymiar, jeszcze jeden aspekt. Ten aspekt to duchowość i kultura. Dobrobyt nie jest celem samym w sobie, jest środkiem. Dzięki godnemu życiu, godnej pr