"Oda do Miłości"

Oda do Miłości
"Wstańcie ludzie, wstańcie wszędzie, / Ja nowinę niosę wam: / Na gwiaździstym firmamencie / Miłość, miłość mieszka tam!''.
Fryderyk Schiller

Ty Miłości! Ty Jedyna!
Która grzeszny zbawiasz świat,
Boga światu dałaś Syna,
By uwielbiał brata brat!

Ty szeroko, nad wszechświatem
Rządzisz jako uczuć król.
Wiary duszą, trwań dogmatem
Tyś, Miłości, w Tobie – ból!

Ty pomimo łez i smutku
Wciąż powstajesz, wiecznie trwasz.
Jeśli nie znasz cierpień skutku,
Ziemski tobie tylko czas!

O Miłości, źródło, zdroju...
Chcemy ciągle z Ciebie pić –
Z ukojenia, ze spokoju,
Aby wiecznie potem żyć!

O Miłości nieskończona,
O Tyś żywot, istot cel,
W Tobie wielość dusz zbawiona,
Kryształ w Tobie, brylant, biel!

O słodyczy niewymowna!
 Co za rozkosz z Twoich wód!
Spisać Miłość niepodobna...
Jak opisać słodycz-miód?

Ukojenie, nieskończenie,
 Błogość duszy, wieczny zdrój,
Ponadziemskie połączenie,
Miłość, Miłość – jestem Twój!

Czym ta Miłość? Skąd pochodzi?
 Droga nasza... gdzie Jej próg?
Miłość w niebie – tam się rodzi –
Bowiem Miłość to jest Bóg!

Ja Tę Miłość, Tego Boga,
Kocham, Boże – Ciebie – Raj,
Ty, o! życie, prawda, droga,
Ty, o! w mojej duszy trwaj!...