"Oda do pokoju"

Oda do pokoju

O największy świata cudzie,
O pokoju – dziecię zgody –
Mają ciebie w sercach ludzie,
Kraje, państwa i narody.

O najdroższy skarbie świata,
O pokoju – czyste złoto –
Trwaj na wieki, trwaj przez lata,
O, nie zniszczysz go, despoto!

O najczystsza kroplo wody,
O pokoju – chmur słodyczy –
Tobie za nic wojen kłody,
Chociaż wojna na głos ryczy.

O najsłodsza cząstko bóstwa,
O pokoju – głębio duszy –
W tobie miłość, czucia mnóstwa,
Światu trzeba z nią sojuszy.

Najgorętszy błysku słońca,
O pokoju – światło świata –
Ciebie nie ma nigdy końca,
Tyś pragnieniem siostry, brata.

O subtelny kwiecie raju,
O pokoju – dusz kolorze –
Żyjmy razem w jednym kraju,
Kraju imię – pokój, Boże!

Aksamitny zgód owocu,
O pokoju – źródło życia –
O źrenico wielkich oczu,
O marzeniu ludzi bycia.

O najlżejszy puchu nieba,
O pokoju – wieczna panno –
Tobie czucia tylko trzeba
I oddania – dóbr fontanno.

Delikatna dłoni Stwórcy,
O pokoju – o rozkoszy –
Bądźmy co dzień jak jej twórcy,
Trzeba piewców i doboszy.

O gołębiu białej wieści,
O pokoju – boże ludu –
Niech się pokój w duszach mieści,
Pokój – cudem, trzeba cudu!