"Zakochany kozak młody"

Zakochany kozak młody
na cześć Jurko Bohuna – postaci literackiej z powieści
Henryka Sienkiewicza "Ogniem i mieczem”

Zakochany kozak młody
Jeśli trzeba, świat by spalił,
Spalił domy, spalił grody,
Lecz jej serca nie rozpali.

Ona – zimna, lód nieczuły,
Ona – głupia, w sercu – skała.
Jak nie kochać tej miłości!?
Ach! ta jego miłość cała!

Bohun wszystko, dałby wszystko.
Słowo jedno, myśl jedyna,
Czucie jedno, jeden wyraz...
Lecz nie mówi nic dziewczyna...

Okrzyknięty obłąkanym,
Odsądzony od czci, wiary.
Obłęd? Dobrze, niechaj będzie:
Bohun z żalu obłąkany!

Wódz kozaków, sokół bystry.
Za tę miłość jego wielką
Winien pomnik mieć wieczysty,
Honor, sławę, chwałę wszelką.

I ja dzisiaj pomnik stawiam,
Mówiąc to, co wszyscy myślą:
– Bohun Halszkę mieć powinien
Za tę miłość swą ognistą!